Comme les écoliers, la fameuse émission occitane de France-Bleu Périgord a fait sa rentrée. Martiel Peyrouny ayant décidé de se concentrer sur son métier de professeur d'occitan, Nicolas Peuch, l'accordéoniste diatonique vient de rejoindre Joan-Pau Verdier, qui assure de son côté la continuité de l'émission.
«Avem causit Nicolas Peuch, perque parla una lenga plan naturala. L'aviam convidat mai d'un còp, coma lo Marçau, quò's un musicaire, a l'abituda de la scena, es a l'aise a la radiò, fuguet animator radiò a Brageirac, i a qualque temps.», ço-ditz Joan-Pau. « L'òme es jòune, pas enquera 25 ans. Acordeonista a las Belutas dau Canton, membre del Anem Triò, animator del programa Dançem au collegi e tant d'autras causas... Es portaire, factor, de mestier, a l'abituda del contact coma lo monde. En mai de quò, es membre dau bureu al Bornat dau Perigòrd ».« Nos sem presparat pendant l'estiu coma Joan-Pau, ço-ditz Nicolau. Avem trabalhat chas se a Sarlat. En mai de quò, ai trabalhat una jornada coma Marçau que me balhet de plan bons conselhs, daus contacts. Me fau aprener los reflexes, que l'emission es plan minutada, fau esser concentrat, mas demorar naturau. Quo es un ritme de trobar».
Sud-Ouest : Que vai chanjar, que vai demorar ?
La structura de l'emission demòra, amb sa programacion musicala, l'entrevista coma lo convidat o la convidada del jorn, las novelas et l'actualitat occitana en Perigòrd e alhors. Avem cambiat et cambiarem enquera qualques detalhs coma « las virgulas » entre las diferentas partidas, o b'etot per anonciar la reclama... çò-ditz lo Verdier. La noveutat, quò's « Paraulas d'Aqui », que vai remplaçar la cronica de toponimia de Marçau ». Nicolau : « L'ideia es de far parlar lo monde de la vita vitanta, sur lo viu : parlar de la rentrada, coma l'avem fait coma Aline Samolhan e Lucia Rolet, de las vendenhas, de son trabalh...Balhar la paraula a la gent qu'utilisan l'occitan tots los jorns, dins lor mestier, dins lor vita e que sovent son mai jòunes que se podria creire». En setembre, anam « sur lo teren », emb doas emissions a la fiera espau de Perigüers, sur l'estand dau Bornat, onte podretz nos venir veire ». « E per acabar, se-ditz Joan-Pau, i a totjorn « Lo mot en òc » sur França Blu pendant la setmana ».

Un vent de nouveauté souffle donc sur l'une des émissions les plus anciennes et les mieux établies du réseau France-Bleu.
Denis Gilabert

Joan-Pau Verdier e Nicolas Peuch nos informan que l'emission dau diumenc 17 de setembre 2017 a 11 oras sur França Blu Perigòrd se debanara en directe de l' estand dau Bornat dau Perigòrd a la fiera espausicion de Perigüers a Marçac d'Eila.

Meitat chen , Meitat pòrc , chasque diumenc a 11 oras  sur França Blu Perigòrd!

Per escotar l'emission en directe o en redifusion, clicar sur lo ligam:  França Blu Perigòrd

Veiqui lo ligam vers lo site de Joan-Pau Verdier

e los ligams vers lo sites de Nicolas Puech:  www.nicolaspeuch.com e anemtrio.com e facebook.com/nicolaspeuch

Suite de "Tuar lo pòrc", un texte sur les souvenirs de Bernard Bourgés, traduit en occitan par Maryse Lasjuilliarias de l'atelier de La Chapelle Gonaguet.

Avant que de se'n anar coijar, mon pair s'assegurava que lo chen e la chata fuguessen plan defòra e lor balhava daus biatilhons per los contentar. Se coijava pas avant de parar un uelh au «  Ministre » que gromava dins la granja.
L'endoman matin, lo Gabí era 'qui a las nòu oras per destalhar, subretot que lo Chamolaud dau Tolon era totjorn a l'ora, e daus uns còps, quitament daborier per 'tiflar un-dos gobelets , dau bon « Ottelo » ; ne'n aviá l'abituda que quò fasiá mai de dietz ans que nos preniá un quart dau « Mini », un quart de darrier per aver lo chambon.

'Viron miegjorn, tot era descopat. Los chambons, las espatlas, los jarrets, las còstas, las ventrechas, lo gras d'eschina, lo gras de ventre e las bassas còstas per lo salat ; ma mair damandava a Gabí de li talhar los bocins onte i aviá de las òssas que sa seja per la vianda anava si talament mielhs que la nòstra e lo Gabí era fier d'aver daus bons ustilhs.
Lo Chamolaud era 'ribat a l'ora e lo quart de pòrc plejat dins un linçòu era pesat coma mon pair sus la bascula ; lo Chamolaud batalhava jamai dau pretz, que era totjorn subresatisfach de la qualitat de nòstre « Mini » e la qualitat a pas de pretz, çò disiá. Aprep que lo quartier fuguet paiat e charjat dins lo còfre de la « 203 », lo Chamolaud tiflava un veire d' « Otello » per la rota. Ma mair li aviá preparat lo tròc de bodin que li reveniá e mesma un pauc mai per lo mercejar de venir chas nos dempuei tant de temps. Subretot li recomandava de portar atencion en tirar lo bodin dau panier que, enquera fresche, demorava plan teune.
Mon pair e ma sòr avián desgajat los bodins de la taula e quilhs-quí començavan de sechar alinhats sus una lonjor de còdra que la peu ne'n era estada rasclada. D'una lonjor de dos metres e gròssa coma una botelha, la bara era pausada sus l'eschina de doas chadieras.
Ma mair aviá gardat de l'aiga de cuecha de las gògas per far cueire la testa e las codenas saladas. E tanben lo fons per far lo bolhon de bodin -lo gimborat- que serviá per trempar la sopa que l'i demoravan totjorn daus biatilhons.
Gabí ne'n aviá pus per bien de temps e podriam passar a taula 'viron una ora. Lo filet era cosinat fresche, entau demorava mofle.( de segre)