Ok

En poursuivant votre navigation sur ce site, vous acceptez l'utilisation de cookies. Ces derniers assurent le bon fonctionnement de nos services. En savoir plus.

Tuar lo pòrc, setiema partida

La Chapelle Gonaguet 3.JPGSuite de "Tuar lo pòrc", un texte sur les souvenirs de Bernard Bourgés, traduit en occitan par Maryse Lasjuilliarias de l'atelier de La Chapelle Gonaguet.

Avant que de se'n anar coijar, mon pair s'assegurava que lo chen e la chata fuguessen plan defòra e lor balhava daus biatilhons per los contentar. Se coijava pas avant de parar un uelh au «  Ministre » que gromava dins la granja.
L'endoman matin, lo Gabí era 'qui a las nòu oras per destalhar, subretot que lo Chamolaud dau Tolon era totjorn a l'ora, e daus uns còps, quitament daborier per 'tiflar un-dos gobelets , dau bon « Ottelo » ; ne'n aviá l'abituda que quò fasiá mai de dietz ans que nos preniá un quart dau « Mini », un quart de darrier per aver lo chambon.


'Viron miegjorn, tot era descopat. Los chambons, las espatlas, los jarrets, las còstas, las ventrechas, lo gras d'eschina, lo gras de ventre e las bassas còstas per lo salat ; ma mair damandava a Gabí de li talhar los bocins onte i aviá de las òssas que sa seja per la vianda anava si talament mielhs que la nòstra e lo Gabí era fier d'aver daus bons ustilhs.
Lo Chamolaud era 'ribat a l'ora e lo quart de pòrc plejat dins un linçòu era pesat coma mon pair sus la bascula ; lo Chamolaud batalhava jamai dau pretz, que era totjorn subresatisfach de la qualitat de nòstre « Mini » e la qualitat a pas de pretz, çò disiá. Aprep que lo quartier fuguet paiat e charjat dins lo còfre de la « 203 », lo Chamolaud tiflava un veire d' « Otello » per la rota. Ma mair li aviá preparat lo tròc de bodin que li reveniá e mesma un pauc mai per lo mercejar de venir chas nos dempuei tant de temps. Subretot li recomandava de portar atencion en tirar lo bodin dau panier que, enquera fresche, demorava plan teune.
Mon pair e ma sòr avián desgajat los bodins de la taula e quilhs-quí començavan de sechar alinhats sus una lonjor de còdra que la peu ne'n era estada rasclada. D'una lonjor de dos metres e gròssa coma una botelha, la bara era pausada sus l'eschina de doas chadieras.
Ma mair aviá gardat de l'aiga de cuecha de las gògas per far cueire la testa e las codenas saladas. E tanben lo fons per far lo bolhon de bodin -lo gimborat- que serviá per trempar la sopa que l'i demoravan totjorn daus biatilhons.
Gabí ne'n aviá pus per bien de temps e podriam passar a taula 'viron una ora. Lo filet era cosinat fresche, entau demorava mofle.( de segre)

 

Les commentaires sont fermés.