Quel conte de Daniel Lhomond fuguet revirat en òc per Joan-Pau Verdier per preparar las emissions de Meitat-chen, meitat-pòrc sur los contes de Nadau dels 21 et 28 de decembre a venir. Ne'n tornarem parlar, mas per lo moment, a vos de legir quel brave present d'avant-Nadal que fan Daniel e Joan-Pau aus legeires de Rubrica en òc.

°°

Lo regime del Paire Nadal

Figuratz vautres que i a fòrça temps, longtemps del temps d’avant, lo Paire Nadal se’n anava librar sos jugets aus enfants del mond entier. Cantejava puèi que tot anava ben. Lo traineu eslampiava,la benasta èra plena,los rènes joios e fortauds perque venián de minjar un’ensalada de prunons d’Agen al vin de Pecharmant, e neviá juste çò que caliá per far eslampiar lo traineu e far crane.

Figuratz vautres qu’arribats en Peirigòrd, tots los rènes se son sentits un mal de bedon infernal. Quò vivonava dins cada pança de rène, quò fasiá un talabast que se semblava un auratge sens las eslhauciadas. Los rènes, los paurets avián  ‘trapat una malautia de ventre ben coneguda. Cadun se l’atrapa un jorn o l’autre, mesma si uèi quò se sona « gastrò » perque quò fai mai elegant. Mas geina tan coma la cagada, la vai-viste, la caganha , la traucaplais e tanben la famosa foira.

Los rènes borrinos podián endonc pus tirar lo traineu. Lo Paire Nadal se migrèt. Ne’n purava mesma de las lagremas gialadas sus sa barba blanca. A queste moment, La Lebre, lo cap de las lebres, venguèt a bombir per aquí. Se quilhèt, brochèt un parelh de cauças emb sas doas pautas de davant, espièt 125 còps per darrièr, 124 còps per davant, 123 còps a gaucha, 122 a drecha e puèi damandèt :

- Paire Nadal, que se passa?

- Oh, veses ben La Lebre, cap de las lebres, mos rènes pòdon pus avançar, an talament mal al bedon que ma virada es fotuda. E los drolets qu’esperan lors jogarons…

- Pesolhs, calhaus, genolhons… faguèt La Lebre que coneissiá la gramatica francesa … Mas me’n vau t’adobar aquò…

Se botèt a coínar, a udlar coma un nenet, a s’escraunar coma un mamiron bramaire e còp sec gisclèron dels quatre conhs, quatra lebres plan bravas e fauvas, coma de las remembranças de fadum. Las lebres prenguèron la plaça deus rènes e jiiiiiiiiiiiiiiiou ! lo traineu avancèt… enfin sopièt. Mas res tombèt e los enfants an pogut recebre lors juguets a l’ora…

I aguèt mas mon oncle Kilò per s’estonar lendoman de las traulhas puntilhadas sus la neviá daissadas per una gròssa lièja e de las piadas de lebres ben simetricas… Mas coma èra un contaire, degun l’a cregut…

E dempuèi, pensatz ben, lo Paire Nadal minja pus jamai de lebre, l’es ben tròp reconeissent.

Daniel Lhomond, revirat en òc par Joan-Pau Verdier