La frucha per Felip Frens
Quand Dieu veguèt çò que los òmes avián fach de la Tèrra, telephonèt al Lucifèr per li dire que podià i establir son quartièr general e ne far çò que voliá. N’aviá son confle.
« Grand mercés, Sénher » diguèt lo Diable que fasiá bel temps que la covesejava per i mandar sa darrièra femna, la que quitava pas de l’embrenar amb aquela istòria anciana, la de la poma e del Paradís Perdut.
La luciferòta, plan contenta de quitar l’infern galactic ont fa talament cremant que te cal passejar de contunh tota nuda, somiava sonque de poder se vestir coma una tòp-modèla.
Davalèt un jorn de sa nau espaciala en plen mitan de la plaça bèla cap al bastiment del Governador Terrenal ont se teniá l’amassada generala dels mèstres de la planeta blauda.
Sabètz qu’es mai facil de resistir a Lucifèr que a una diablessa subretot s’es pas encara vestida.
Dins la sala del Conselh Mondial per davant tota l’Econocratia amolonada, la banuda fasiá bolegar sa coa d’aicí enlai de tal biais que enfachinèt son monde lèu fach e prenguèt lo poder sens que degun se’n mainèsse pas. Decidiguèt que d’ara enlà la frucha remplaçariá l’argent que sa recèrca desbridada aviá gaireben destrucha la tèrra.
Li prenguèt mai d’un mièg milenari a la tèrra per se cretar mas ara s’èra coverta de plantadas d’arbres fruchièrs e la biodinamica s’ensenhava a l’universitat.
E puèi, quant comptan cinq sègles dins la vida d’una banuda immortala ?
Per se vestir coma cal, se causiguèt un sartre plan celèbre que li cosiá una rauba novèla cada setmana e li teniá caud al lièch.
Dieu e lo quite Lucifèr n’èran plan contents.
Lo primièr per çò que d’una diablessa podiá venir lo ben, l’autre per çò que la femna l’embestiá pas pus e que, en mai d’aquò, li mandava cada annada un cargament de pomas se per cas l’enveja li preniá de se desguisar coma una sèrp.
Felip Frens
Lien permanent
Catégories : Cronicas d'autors
Decembre est appelé par certains « lo mes de l'avent », le mois de l’Avent. Cette période qui commence au premier des quatre dimanches qui précèdent Noël est importante pour les chrétiens qui attendent la naissance du Messie. Elle le fut (et l’est encore) pour les païens qui attendent le retour de la lumière avec le solstice d’hiver. Cette période qui peut commencer en novembre, mais qui s’étale sur la plus grande partie de décembre connaît un grand nombre de proverbes et dictons. Voici les plus fréquemment entendus en Périgord.