« Una ponhada d'estelas » ( une poignée d'étoiles), c'est le dernier livre en occitan de Jacme Fijac. A Daglan où il est né en 1933, l'auteur anime l'association Las bonas lengas ainsi que la revue 100 % occitane Plumas d'òc et un atelier de langue depuis 2007. Il trouve aussi le temps d'écrire : « La lenga en boiga » puis « Cascanhòls de Ceu », « Los òc-garons » et cette année, un livre de souvenirs d'enfance.

« Lo subjècte de sovenirs d'enfància es classic en literatura, mas avèm causit un biais d'escriure diferent. En efièch, aquel obratge parla de la vida viscuda dins las annadas 40 e 50 per un mainatge que se sona Marcon - que de segur me sembla- mas tresmudada pels sovenirs d'un adult. Parli de la vida dins lo campèstre en Perigòrd negre dins lo ranvèrs de Daglan, païs de vinha. Legiretz aital lo trabalh de la tèrra e las sasons : las vendinhas, la castanhada, las fenasons, los medres e escodesons eca... Totas aquelas causas que visquèri quante èri mainatge dins un mitan païsan, lo de ma familha, onte ausiguèri parlar la lenga. Parli tanben de l'escòla, de las fèstas. » Et avez-vous toujours vécu à Daglan ? « Non-pas, que mon mestièr de postièr me menèt un pauc pertot : Paris, Estrasborg, Roen, Bordeu...Mas tornavi sovent a Daglan. Mos parents avián decidat de me parlar sonque en francés, mas entre els parlavan occitan, aital fuguèt mon primier aprendissatge de la lenga. Urosament, aprèp, mon filh poguèt tot parier parlar occitan coma sos grands parents. Me sei metut seriosament a parlar e escriure i a una bona quinzenada d'annadas, au moment qu'avèm creat l'associacion e la revista Las Bonas Lengas. ».

Une riche idée que d'écrire pour Jacme Figeac qui présente ici un ouvrage sur la vie en Périgord noir, dans une langue très élégante et un style poétique. Una ponhada d'estelas, 153 pages, 10€, aux éditions Novelum-IEO Perigòrd. En vente en librairie.

Denis Gilabert.

L'emission de genier animada per Joan-Claudi Dugros e Jean-Pierre Drilhol sera consacrada a la toponimia occitana, a Maria de Ventadorn, nascuda de Turenne e a las actualitats literàrias e musicalas.

De escotar sur http://www.bergerac95.fr/index.php?category/Emissions/Par...

Ives Roqueta nos quitet a la debuta de l'annada. En omenatge, veiqui un texte de l'escrivaire avairon mandat per Marçau Peironi. Fuguet escrich quante per Ives Roqueta quante avia 22 ans.

°°

Quand aurai tot perdut

mon lassitge ma lenga e lo gost de luchar

me virarai encara un còp cap a vosautres

òmes mieus

carretièrs jornalièrs pastres varlets de bòria

caratges doblidats esperduts renegats

òmes dels vilatges esconduts

dins un temps que vòl pas

que pòt pas espelir

e traparai dins vòstre agach

dins lo quichar de vòstras mans

dins vòstres crits mandats de lònga

de fons a cima de la tèrra

e que degun pòt far calar

una rason de creire encara

Tornarai èsser per vosautres

abitants grèus e maladrechs

d’un país de la votz d’enfança e de tèrra

lo mainatge qu’ai pas quitat d’èsser

un enfant de la vila en cèrca de l’amor

del pibol plegadís coma un cant de pelhaire

trevant los nauts pelencs de la vòstra mementa

d’òmes que sabon tot sens aver ren legit

que lo libre del temps que fai

Quilharai una taula

còntra lo vam dels sèrres

e me farai per vosautres

escriveire public.

Ives Roqueta