Patric Ratineaud nos fai segre daus textes extrachs dau « Boirador dins lo topin » per André Dexet que son chafre era « Panasòu », per ‘mor qu’era de « Panazol » en Viniana Nauta – Faguet beucòp de publicacions e parlava sus radiò Limòtges – A tornat trobar quauques libretons de las annadas… 1950/1960… Veiqui "‘Na paucha desgordida".

La’pita Mieta, ’na fiera dròlla, bien campada, minharda e tot e tot, s’einuiava a la campanha. Quand la Tots-Sents ’ribet, ’la trobet dau trabalh e se placet a Limòtges. ’La trobet ’quela plaça dins t-una maison borgésa chas un parent de « Chamba de mossur ». ’L’era contenta, la ’pita Mieta.

Lu jorn que ’la rentret dins ’quela plaça, la patrona la viset bien de la testa aus pès e li disset :

- Escota, ma ’pita, tu m’as l’er desgordida, mas quò te fará mestier. Auràs pas lu temps de visar d’ente ven lu vent. Te prevène ma ’pita que chas nos, t’auràs beucòp de trabalh. Qu’es que, ma ’pita, chas nos, som sieis a tabla tots los jorns.

La Mieta que n’era pas esfredada, rasseguret sa patrona sus lu còp :

- O, Madama, vos n’atz gran mestier de portar pena. Lu trabalh me fai pas paur. Chas mos ancians patrons, io balhava a minjar tots los jorns, mandins e sers, a uech vachas e cinc pòrcs…

Patric Ratineaud nos fai segre daus textes extrachs dau « Boirador dins lo topin » per André Dexet que son chafre era « Panasòu », per ‘mor qu’era de « Panazol » en Viniana Nauta – Faguet beucòp de publicacions e parlava sus radiò Limòtges – A tornat trobar quauques libretons de las annadas… 1950/1960… Veiqui "Dins lu potz".

Dau costat de Coçac, Piaron e sa Pierèta se decideren de far creusar un potz. Lu trabalh se fasiá pas tot sol e queu potz enançava gaire. Qu’es-que n’i a daus rochiers, mai daus calhaus de grison dau costat de Coçac… Afen, breu. Un beu jorn, Piaron disset a sa femna :

- Escota Pierèta, aüei que qu’es diumenc e que los obriers trabalhen pas, io seriá content de davalar dedins per veire si an trobat l’aiga e veire ente lu trabalh ne’n es. Tu vas ’trapar lu virador, io vau montar dins lu benon e tu laissaràs davalar bravament, tot doçament, tot doçament.

- D’acòrd, Piaron.

La brava femna ’trapet lu virador, son òme montet dins lu benon e lu laisset davalar bien bravament. Mas lu benon en davalar prenguet dau pés e la Pierèta aviá beu sarrar las dents mai lu virador, quò preniá de mai en mai de pés e a fòrça de pesar, la Pierèta ne’n emparet lu virador !

A ! filh de garça, lu benon mai Piaron meteren pas longtemps per davalar au fons dau potz ! E l’i ’viá de l’aiga… E Piaron ne’n aviá daicia au babinhon. Eu auviguet sa femna que purava…

- Pura pas, Pierèta, pura pas, sei pas nejat, pura pas, te’n preje, n’ai pas tròp de mau !

- Qu’es pas per te que pure, disset la Pierèta, mas qu’es lu virador que m’a balhat per lu chais…

Patric Ratineaud nos fai segre daus textes extrachs dau « Boirador dins lo topin » per André Dexet que son chafre era « Panasòu », per ‘mor qu’era de « Panazol » en Viniana Nauta – Faguet beucòp de publicacions e parlava sus radiò Limòtges – A tornat trobar quauques libretons de las annadas… 1950/1960… Veiqui "Nos ne’n farem ‘na vacha".

Lu pair Lionasson aviá mas ‘na vacha qu’era plan brava, per ma fe. Eu n’aviá mas de s’ocupar de ‘quela vacha e quand ‘la venguet a vedelar, quò fuguet tot un afar. Tot lu monde venguet veire queu vedeu. « Un brave masle », disset Piaron, « Tu deuriàs lu far venir per ne’n far un taureu », disset la Cati.

E lu pair Lionasson elevet queu vedeu.

Quand eu fuguet pro fòrt, eu se decidet a lu menar a la feira.

D’abora, l’enmandin, coma son filh Liunard, ilhs l’estrelheren, lu brosseren, li boteren lu bridon.

Quand fauguet lu surtir de l’estable, la testa passava ben, l’espanlas de davant maitot, mas qu’es lu cuu que voliá pas passar. Liunard parlava ben de far sautar lu coenh dau mur de l’estable, mas quò fasiá pas l’afar de Lionasson. Ilhs s’i prengueren de totas las manieras, mas pas moien de far surtir queu vedeu. Coma far ?

A fòrça, quand lu pair Lionasson s’aguet pro esmalit, eu se penset e disset :

- Escota, Liunard, tòrna estachar queu vedeu a l’estable : nos vam lu gardar per ne’n far ‘na vacha !