Patric Ratineaud nos fai segre daus textes extrachs dau « Boirador dins lo topin » per André Dexet que son chafre era « Panasòu », per ‘mor qu’era de « Panazol » en Viniana Nauta – Faguet beucòp de publicacions e parlava sus radiò Limòtges – A tornat trobar quauques libretons de las annadas… 1950/1960… Veiqui lo darnier de la seria : "Pas per la vesta…"

Los obriers de «Curatina » lu merdolier eran de cassar la crosta. Ilhs venián de far pompar dins ’na tina, mas avián pas ’chabat. L’i demorava ben d’enguera la meitat a pompar. Lu grand Piare aviá laissat sa vesta sus lu bòrd de la fòssa, e vai te far veire, la vesta tombet dedins ! L’i ’viá ben un bon moment qu’eu desboirava tot sol, emb-d’una percha e ardich que te desboire per eissaiar de peschar ’quela vesta.

Jan e Liunard li crederen ; « Dija, Piare, que desboiras-tu ? Vas-tu tòst venir cassar la crosta ? »

- E, responguet Piare, vautres parlatz bien, mas quò fai pas mon compte ! Ai tombat ma vesta dins la fòssa.

- A, tu te minjas lu fetge per ren. Qu’es pas per ’na vielha vesta pelhandrosa que vas t’empoisonar a desboirar tota la mandinada.

- Qu’es pas per la vesta… la vesta me’n fote, mas qu’es mon cassa-crosta qu’es dedins !

Patric Ratineaud nos fai segre daus textes extrachs dau « Boirador dins lo topin » per André Dexet que son chafre era « Panasòu », per ‘mor qu’era de « Panazol » en Viniana Nauta – Faguet beucòp de publicacions e parlava sus radiò Limòtges – A tornat trobar quauques libretons de las annadas… 1950/1960… Veiqui "‘Na paucha desgordida".

La’pita Mieta, ’na fiera dròlla, bien campada, minharda e tot e tot, s’einuiava a la campanha. Quand la Tots-Sents ’ribet, ’la trobet dau trabalh e se placet a Limòtges. ’La trobet ’quela plaça dins t-una maison borgésa chas un parent de « Chamba de mossur ». ’L’era contenta, la ’pita Mieta.

Lu jorn que ’la rentret dins ’quela plaça, la patrona la viset bien de la testa aus pès e li disset :

- Escota, ma ’pita, tu m’as l’er desgordida, mas quò te fará mestier. Auràs pas lu temps de visar d’ente ven lu vent. Te prevène ma ’pita que chas nos, t’auràs beucòp de trabalh. Qu’es que, ma ’pita, chas nos, som sieis a tabla tots los jorns.

La Mieta que n’era pas esfredada, rasseguret sa patrona sus lu còp :

- O, Madama, vos n’atz gran mestier de portar pena. Lu trabalh me fai pas paur. Chas mos ancians patrons, io balhava a minjar tots los jorns, mandins e sers, a uech vachas e cinc pòrcs…

Patric Ratineaud nos fai segre daus textes extrachs dau « Boirador dins lo topin » per André Dexet que son chafre era « Panasòu », per ‘mor qu’era de « Panazol » en Viniana Nauta – Faguet beucòp de publicacions e parlava sus radiò Limòtges – A tornat trobar quauques libretons de las annadas… 1950/1960… Veiqui "Dins lu potz".

Dau costat de Coçac, Piaron e sa Pierèta se decideren de far creusar un potz. Lu trabalh se fasiá pas tot sol e queu potz enançava gaire. Qu’es-que n’i a daus rochiers, mai daus calhaus de grison dau costat de Coçac… Afen, breu. Un beu jorn, Piaron disset a sa femna :

- Escota Pierèta, aüei que qu’es diumenc e que los obriers trabalhen pas, io seriá content de davalar dedins per veire si an trobat l’aiga e veire ente lu trabalh ne’n es. Tu vas ’trapar lu virador, io vau montar dins lu benon e tu laissaràs davalar bravament, tot doçament, tot doçament.

- D’acòrd, Piaron.

La brava femna ’trapet lu virador, son òme montet dins lu benon e lu laisset davalar bien bravament. Mas lu benon en davalar prenguet dau pés e la Pierèta aviá beu sarrar las dents mai lu virador, quò preniá de mai en mai de pés e a fòrça de pesar, la Pierèta ne’n emparet lu virador !

A ! filh de garça, lu benon mai Piaron meteren pas longtemps per davalar au fons dau potz ! E l’i ’viá de l’aiga… E Piaron ne’n aviá daicia au babinhon. Eu auviguet sa femna que purava…

- Pura pas, Pierèta, pura pas, sei pas nejat, pura pas, te’n preje, n’ai pas tròp de mau !

- Qu’es pas per te que pure, disset la Pierèta, mas qu’es lu virador que m’a balhat per lu chais…