Priscilla Peres, nouvelle enseignante-directrice de la Calandreta Pergosina, école d'immersion en occitan à Périgueux nous a fait découvir son établissement situé au bord du canal de l'Isle.

« L'escòla exista dempuei 1999 e compta 43 escolans, los calandrons, de la mairala jusc'au CM2. Fai partida d'un malhum de 48 establissaments privats jos contrat emb l'Estat.Lo principe es l'immersion en lenga occitana mai la chausida de la metòda pedagogica Freinet. Quo es a dire que l'ensanhament de totas las matieras se fai en occitan lemosin, manca los cors de lenga francesa, de segur. Los enfants venen dau ranvers de Periguers. Sem tres ensanharitz, Carole Jammes, Marie le Pezron mai io e losAtsem e personau technic.Volem botar los mainatges au centre de l'escòla. En debuta d'annada avem definit coma ilhs de las reglas que tots deven segre. Chasque jorn, per començar seguem un rituau de communicacion : « Coma quò vai » en fin de setmana o b'etot « Que de nuòu ? ». Per lo conselh daus escolans quo es l'occasion de pausar los problemas, trobar de las solucions, felicitar, encoratjar, far de las suggestions... L'escòla es gerada per una associacion, los parents son tanben implicats dins lo foncionament per lo biais de comissions. La cotisacion est de 150€ per an per enfant, mai la cantina e la gardaria».

Au mur des panneaux, les règles de grammaire et de conjugaison … comme dans n'importe quelle école mais en occitan. Et l'enseignante-directrice, quel est son parcours?

« Nasqui a Tolosa, vòugui totjorn boirar mas doas passions : ensanhar e parlar l'occitan. Aprep una experiencia de cinc annadas sur Tolosa, arriebi a la calandreta de Perigüers a la rentrada de setembre 2013 e sei plan contente de trabalhar aqui. Tròbe que quo es una plan brava vila. Fugui plan ben reçaubuda per lo monde occitan dau ranvers, ma colega Marie e io continuam de nos formar en lemosin coma Joan-Lois Leveque e Micheu Chapduelh. Ai daus bons contacts emb lo cafe associatiu daus Thétards. Dins los mes a venir anem organisar de las portas dubertas a la calandreta, entau monde veiren ben d'ilhs mesmes que l'atmosfera e los resultats i son bons».

Une expérience originale de bilinguisme par immersion en Périgord. Renseignements au 0553057854.

Denis Gilabert

Joan-Pau Verdier e Marçau Peironi nos informan que lo convidat de l'emission de questa dimenjada sera

Jacques Crouzel, videaste etnològue que fai de las videòs sur la vita de tots los jorns. En mai de sa presença podrem auvir daus extrachs sonants de sos reportatges.

Meitat chen , Meitat pòrc , chasque diumenc a 11 oras 30 sur França Blu Perigòrd!

Veiqui lo ligam vers França Blu Perigòrd

France-Bleu Périgord

Seguida e fin daus textes de Felip Frens lo viatge occitan partida 1 e lo viatge occitan partida 2 sur aquel blògue.

°°

Tres ans pus tard, lo Patrici lisava sul internet melhor que la Solanja, la dròlla d’en facia que alisa son telefonilhon quora que siá.
Aviá segut un cors d’informatica organisat a res non còst per Miègjorn-Pirenèus a Gordon avans que li prestèssi un ordinator portable inutilisat. N’enantissiá talament qu’èra pas de creire !
S’èra pas encara embarcat sus « Morrelibre »* mas picava los accents occitans mai lèu que la secretària de l’I.E.O. !
De còps, emplegava sa lenga mairala tant aviat que li deviái demandar de parlar dapasset.
D’aver a man un locutor de naissença vos permet de presar melhor una lenga cantadissa.
Deguèt m’apréner quicòm qu’es pas tot un per un francofòn : dire los èrras en produire una vibracion de la lenga al darrièr de las dents.
O fan tanben los catalans e los quite castelhans.
Un còp èra, me parlèt de la gramatica de l’Alibèrt qu’aviá manlevat a la bibliotèca municipala.
- Me’n vau t’assabentar, ço diguèt el. L’òme que escriguèt aqueste libre en 1936 nasquèt a Bram de Lauragués en 1884 e tenguèt una farmacia a Montreal d’Aude mentre que venguèsse un lingüiste plan celèbre. Se disiá « lengadocian central » que lo còr de la lenga bat a l’entorn de Carcassona. Zo pòdes veire sus la carta geografica qu’es estada estampada aiçí.
Notaràs que Brageiragués e Sarladés forman part de l’airal lengadocian. Lemosin comença sonque al delai de Vesera.
- Gaita ‘quí , dins l’introduccion : l’autor avertís qu’a negligit d’estudiar lo parlar sarladés del Peirigòrd meridional per defugir d’èsser acusat de megalomania lengadociana !
- ‘Quò fai res, avem lo « ca » e non pas lo « cha ». Sostengam nòstres fraires lemosins encara mai que tòcan Oïl !
- Pr’aquò dises « chen » en luòc de « canh ».
- M’embèstias,tu.
- Te mainas pas que te carpinhi ?
- De segur. Avisa, t’ai portat una ponhada de morilhas per ne te far la pascada.
En devalar las grasas del celièr, me pensava que se semblan la moleta e l’amistat. Devon se calfar
a l’entorn d’una brava botelha.
Felip Frens
* « Facebook » en anglés, « Tronchelivre » en françés

°°

Publicat dins lo n° 36 de la revista Plumas d'òc.

Plumas d'òc se vend unicament per abonament : 15€ per 4 numeròs.

Cheque de mandar a : Association "Las bonas lengas", sur la font, 24250 DAGLAN.

Corric  : lbl.daglan@laposte.net