Un mois après la sortie de « Los braves jorns de Perdilhota » et dans un genre littéraire différent, Joan Ganhaire nous propose son nouveau roman policier en occitan «  V'autres que m'avetz tuada »( vous qui m'avez tuée). L'avem rencontrat per nos en parlar. « Quo es un policier classic, coma sovent d'apres una istòria vertadiera que se passa dins una clinica, au jorn d'uei a Maraval . Lo commissari Darnaudguilhem, que coneissem desjà ( de legir « Sorne Trasluc » e « Las tòrnas de Giraudon ») e son equipa de fodinaires an de que migrar. Lo medecin Cabanel, director de la clinica e l'anatòmòpatologista son trobats assassinats. Los inspectors troban lo pistolet du murtre rasis la tuairitz , mas surpresa , la femna es morta ela tanben, fuguet matrassada! Lo misteri s'espessit : qui l'a tuada e perqué ?Quo es ço qu'anem veire... » Coma de costuma, queu libre es plan ben documentat sur queu monde medicau que l'autor coneis tant bien e un còp de mai surprend lo legeire per son realisme e sa richessa de vocabulari. Comment l'auteur s'y prend-il ? « Escrire entau un libre me prend una annada. Comence d'escrire quante ai la fin. Per un policier, fau avançar emb rigor, far de la faussas dralhas, gardar la logica et mantener lo suspense. Mas, i a pas nonmas l'intringa policiera , los personatges an lor importança tanben : los personatges recurants, Le Goff, Riublandon, Masdelbòsc, mas tanben d'autres secondaris o importants. Fau de temps en temps botar una scena risolenta per destendre l'atmosfera, dins una istòria òrra entau ! Ai desjà la matiera per los dos propchans libres. »ço-ditz l'autor prolific.« On peut tout dire et tout écrire en occitan : policier, roman de gare, poésie, chroniques, contes... ». On peut aussi tout lire, commençons par celui-ci ! « V'autres que m'avetz tuada », disponible chez votre libraire ou chez IEO Novelum, 95 route de Bordeaux, 24430 Marsac sur l'Isle au prix de 15€ + frais de port 2,50€.(cf l'extrait sur notre blog).

Denis Gilabert

Per segre l'intervueda que nos balhet l'autor ( de veire l'article), veiqui un extrach de son noveu roman policier:

°°

Lo medecin Cabanel era un bel òme, i aviá pas a dire. Grand, espatlut, los piaus enquera blonds bien ondulats, fasiá pas sa seissantena. D'alhors era conegut per estre un famós fumelaire. Sos uelhs blues fasián daus degasts terribles demest lo femnum de Maraval. Quilhs uelhs blues que espiavan los dos òmes d'en pè de l'autre costat de son bureu, e semblavan se damandar çò que fasián quí, cilhas fruncidas, segurament en causa de sa chamisa. Era fotuda, sa brava chamisa a finas raiadas. Dos cròs negresits per la podra eran tanben rogesits per un pauc de sang calhat. Dos còps de revolver o de pistolet a corta portada. Darnaudguilhem e Le Goff, las mans dins las pòchas, lo còl de manteu relevat, li tornavan son espiada, sens pilhonar. L'odor de cafe fresche lor rapelava tròp que eran estats fotuts en bas dau liech a pas d'ora per queu matin de janvier jalat, brumasson e eslampiaire. Puegpelut los aviá credat tan leu que la clinica daus Jarrics Verds aviá sonat lo comissariat d'una votz esfoudida que un veniá de trobar lo patron mòrt dins son bureu, aparentament tuat a còps de pistolet. Lor aviá pas faugut mai de vint minutas per 'ribar, estre aculhits per una femna sanglutanta, estre menats davant la despolha mortala dau Medecin Enric Cabanel, proprietari de la clinica daus Jarrics Verds e d'aver constatat que çò que era estat dich au telefòne era l'estricta veritat. Darnaudguilhem se viret vers la femna que, acotada a l'enquadrament de la pòrta, eissaiava d'estofar sos sangluts dins un mochenas abeurat. -Avetz ren tucat ? la responsa venguet d'un movament de testa. Non, Madama Rebairòl aviá tucat ren. Quo es ela que, eimatin dabora, estonada de veire de la lum jos la pòrta dau bureu a sieis oras, era entrada après aver tustat e obtengut cap de responsa. Pas estonant. Lo sole ocupaire de la peça era estat amuit de dos còps de pistolet. Madama Rebairòl era infirmiera, infirmiera chefe, e aviá pas mestier de longtemps per saber que quauqu'un era mòrt. Completament estabalausida, aviá tornat barrar la pòrta, aviá ren dich a degun, e aviá bombat sur lo telefòne per credar la polícia. Puei era tornada dins lo bureu per purar son chen d'aise davant lo cadabre dau medecin Cabanel. Brava blonda bien parpalhada, deviá se sentir veusas, la Rebairòl. Lo comissari era preste a gatjar que quela-quí fasiá partida dau Arem dau funtat. Le Goff aviá desjà sonat Masdelbòsc e la banda a Riublandon. Dins quauquas minutas, legista e identitat judiciària aurián envasit bureu e corredor, e quita sala d'operacion. Per l'ora, la clinica s'esvelhava doçament e la mòrt dau patron semblava enquera esconduda. L'entrada daus dos policiers s'era facha per l'en bas e l'infirmiera los avia menats directament au second per l'ascensor. Avián rencontrat degun. Darnaudguilhem dempuei lo bassolh, espiava la peça luxuosa. Quo es la moqueta, subretot que l'interessava. D'ente era, vesiá una chadiera esversada ente quauqu'un s'era degut sietar, s'era levat bruscament, aviá fait un pas vers lo bureu. Los piaus prigonds ne'n portavan enquera la marca. E si sa vuda era enquera bona, la piada imprimada dins la nauta lana, era la d'un solhier ponchut. E las marcas que se vesián davant la chadiera semblavan fotrament a çò que fan generalament daus talons-'gulha. Un anava ben veire çò que lo pitit Riublandon anava ne'n surtir, mas lai enquera, lo comissari era preste a pariar sa paia d'un mes qu'una femna s'era sietada quí, s'era levada d'un lanç e aviá proprament tirat sur lo medecin a bot tucant.( de segre)

Joan Ganhaire, "V'autres que m'avetz tuada", junh 2013