"La montanha bleuja" per Arcadius
Aviá caminat tot lo sanclame del jorn; aviá passat rius, trencat ribièras, dels còps après d’alongadas abans de trobar qualque palanca trantolanta per passar l’aiga ; aviá pujat colinas aboscassidas d’arbres nuds en aquelasason, e escalabrat tèrmes peirilhoses; aviá davalat travèrses esquius.
Aviá caminat de contunh tot lo jorn; aviá artelhat dins de caminòls, avançat dins de sendarèls, marchat dins de carretals, bufat sus de raspets ; aviá endurat quora de raissas rabiosas, quora una plugina pegosa.
Aviá caminat drech, a vista de nas, sens soscar a çò que daissava darrièr el a cada cambada: sovenirs, regrets, pentiments, per de qué se’n trachar ? Lo temps, que engolís tot, pòt ben se’n cargar, el ; mas enrè, que daissa lo temps, en fòra de compendi de vida ?
Aviá caminat sens calcular l’avenir : l’avenir, lo coneissiá pas e aquò èra benlèu melhor aital.
Aviá ben pro caminat que la lassièra començava de l’agantar. La nuèch anava tombar quand toquèt lo tuc pelat d’una colina.
Regassèt los uèlhs d’estrementida davant una vision meravilhosa : a l’asuèlh, una montanha luoncha emmantelada d’una nèu bleuja que escandilhava son entorn ja rosegat per las sornièras nuechencas ; èra tala un diamant sorgent del lorditge del mond. Una benaürança plonda l‘envasiguèt del cap als pès ; sa cansièra s’avaliguèt e, ni per lo vent negre que lo gafava, sentiá pas lo freg. Enfachinat, demorèt quilhat un brave moment, lo temps que la nuèch atudèsse la blanca farfantèla.
Endonc, gaitèt enbàs de la colina : un vilatge èra acialat dins una comba; segur que i trobariá ben una granja per dormir sus la palha.
Arcadius.
Publicat dins lo n0 28 de la revista Plumas d'òc.
Plumas d'òc se vend unicament per abonament : 15€ per 4 numeròs.
Cheque de mandar a : Association "Las bonas lengas", sur la font, 24250 DAGLAN.
Corric de Jacme Fijac : lbl.daglan@laposte.net