Vitas negras importantas
D’oprimits
Vitas que zo son pas mai pas mens de Blancs o de Rosseus
Vitas de riches mai « egalas » que las autras
Pas de perda de vitas americanas çò-ditz le reportaire estatsunian aprep la catastròfa
Vitas que se compten un ser d’epidemia
Que se pòden comparar d’un país a l’autre

Vitas de violéncia
Feminicidi infanticidi omicidi
Que damanden venjança
Que vòlen plaidiar au tribunau
Uelh per uelh
Vitas paiadas per l’assegurança, ’chaptadas per las firmas chimicas
Daus sòus per consolar per far estar
Per contunhar de tuar
Pretz calculat marchandat de las vitas
Sus la rota
Dins la natura

Vita ròsa d’einnocent uros, vita negra d’esmalit
Vita de fuòc d’esmalit per la justícia per l’amor
De la vita nafrada
Vita que a mestier d’amor
Febla tremolanta
Que vòu frotjar que vòu aimar
Vita sens compte e sens pretz vita de valor

A Javerlhac, lo 26 de junh de 2020
Jan-Peire Reidi

Octele.com ven de botar en linha la responsa que Joan Pau faguet a la question: "Çò qu’es l’occitan per vos ?" a la fin de l'annada 2019.

Un plaser de lo tornar veire e auvir.

Clicar qui aprep: https://www.octele.com/Lenga-c-lenga-c-r-joan-pau-verdier_fiche_3636.html

Meschant prumier jorn de l'estiu, Joan-Pau Verdier defuntet lo 21 de junh. Sera enterrat dimecres 24 de junh au cemeteri de Chancelada a 4 oras de l'apres-mieijorn.

Veiqui l'article de deser dins Sud-Ouest: https://www.sudouest.fr/2020/06/21/dordogne-l-artiste-occitan-joan-pau-verdier-est-decede-7584431-6048.php?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=MaNewsletterPerigueux&utm_term=20200621

De mai, veiqui dos textes de chançons de Joan-Pau: "L'eissarpa de fuòc" e "Rencontras de bal", sa darriera chançon,  que Joan-Pau compauset e chantet coma Nicolas Peuch, dins son CD eponime.

Fotò (DG): Joan-Pau Verdier au moment de sa cronica setmaniera sur Meitat-chen, meitat-pòrc.

L'Eissarpa de fuòc

Quò es per tu Loïsa, per uèi e doman,
Tu la femna a l’eissarpa de fuòc
Color de cerièsa e perfum de pan,
Sabe pas perqué te dise ’quò

Femna en plors a espiar lo regard del mond’
Femna nuda dins l’ivern prigond
I a pas cap de plaças a portar ton nom,
Mas benlèu mielh vau ’quela cançon

Un bèu jorn veirem la pica del solèlh
A cadun son tom, cadun l’esper
Per sentir aqui coma lo vin novèl
La cançon de Loïsa dins lo ser.

Rencontras de bal

La musica, quò’s una rencontra,

La rencontra emb d’autres musicaires, d’autras amistats;

Dempuèi lo que t’a apres a jugar e tots los autres per lo plaser de jugar.

La musica, quò’s una rencontra, de dançadis en balétis,

De seradas negras en nuèits falordas.

La musica quò’s un partatge, un paratge, una partença,

Puèi que la musica, quò’s la vita.

La musica, quò’s una rencontra,

Una rencontra entre solelhada blava e luna nejada.

Una sadolada quand sèm pas tot sols…

Quò’s una pausa e mesma un sospir,

Quò’s lo silenci que risola e s’espofida.

E per lo còp, vos lo disi, vos lo disi:

Pas de musica sens silenci.

Se rencontrar, quò’s se trobar.

La musica, quò’s coma daus goiats que se son trobats.