Jos mon capèl

I a un ausèl

Que canta, que canta

Jos mon capèl

I a un ausèl que canta totjorn.

Lo matin, solelh levat, s’envòla l’ausèl

Per anar veire tots sos amis dins lo cèl

Charrar un moment amb los seus tant aimats

Puèi, lo còr recaufat a l’ostal va tornar.

Jos mon capèl

I a un ausèl que canta, que canta

Jos mon capèl

I a un ausèl que canta l’amor.

Lo matin, solelh levat, s’envòla l’ausèl

Per, de musica, anar veire un concèrt

D’una festa òc, n’aprofitar per dansar,

Puèi lo còr regaudit a l’ostal va tornar.

Jos mon capèl

i a un ausèl que canta, que canta

Jos mon capèl

I a un ausèl que canta la jòia.

Lo matin, solelh levat, s’envòla l’ausèl

Per veire sus la mar navigar los batèls

E los torrents sus las montanhas davalar

Puèi lo còr desliurat a l’ostal va tornar.

Jos mon capèl

I a un ausèl que canta que canta

Jos mon capèl

I a un ausèl que canta libertat

Lo matin, solelh levat, s’envòla l’ausèl

Per amb sos amis bastir un mond novèl

Finits, marrits profits e inégalitats.

Puèi lo còr exaltat a l’ostal va tornar.

Jos mon capèl

I a un ausèl que canta, que canta

Jos mon capèl

I a un ausèl que canta l’espèr

Paraulas de confinhat.

Joan-Lois Oraziò