L'esper e l'estambòrd
En debuta d'annada, tornam trobar lo rituau daus vòts. Daus uns tròban que quò serv de ren, que lo monde vai en perdicion; d'autres zo fan, mas d'un biais automatic, coma daus uns zo fasian autres còps en anar a la messa: sens conviccion, per abituda. Apres, van se planher tota l'annada que lo monde vai de mau en piei ( ço qu'es pas faus), que la gent mancan d'estambòrd, que tot manca de sens...Son daus «aquebonistas», comme disia Sergi Gainsborg.
Benleu an rason, mas io, aime mielhs aver tòrt tot solet que d'aver rason coma ilhs. Aime mielhs la metòda Coué « a l'endrech », per far virar coma fau lo cercle vertuos pusleu que «a l'envers» per se far plantar pus viste la baudufa. Ten, ne'n veiqui un bon imatge, la baudufa. E ben òc: quò serv de ren, quo es colorat, un pauc ridicule, quò vira sur se-mesme e sabem jamai onte quò vai anar( coma la terra) o quora quò se vai plantar, pensam totjorn que quò vai pas tombar e pasmens tomba...E la fasem virar tot parier.
E perqué? Per ço que esperam totjorn que quò vai far daus braves cercles, que quò vai nos far passar un bon moment, nos far plaser, far plaser au monde a l'entorn, aus goiassons, per nos far pensar a daus bons moments passats...Per tornar trobar nòstra arma de goiassons, que. E ben òc, quo es quò, la novela annada: tornar trobar l'esper e l'estambòrd, coma ditz Lou Dalfin. Per pas tròp venir vielh dins nòtra testa, per donar daus bons moments a nòstres enfants e pitits enfants dins queu monde de gaire de sens e de tant de violencia, per «semenar de las flors dins los cròs dau nas de la Camarda» coma disia Georges Brassens, tant que podrem zo far. E per ço qu'aimam los umans, emb lor «yin» e lor «yang», maugrat los murtriers e totas las ideologias portairitz de mòrt que devem combatre. Los volem pas laissar ganhar en baissar los braçs. L'esper e l'estambòrd, quò comença per de las chausas simplas, de tots los jorns, coma un rison, una nhòrla, un poton, per lançar la jornada. Entau fasian nòstres vielhs.
Entau zo fau, un còp de mai, per guilhaneu, en vos soatar una bona annada emb totplen de projects e d'avenir per nòstra brava lenga occitana.
Denis Gilabert.