Los aubres son plan espansilhats. La lutz es blancha, plan trenchanta.

Quo es una brava lutz d'ivern. La sòla es neta. Pas una quita romdre, pas una quita bròcha mòrta. Las gulhats daus pinhiers fan una cuberta espessa e lena. Quò donariá enveia de s'i coijar.

 

Quo es un pitit matin tot suau ente fai bon viure.

 

D'un còp, un bruch, coma una fugida. Vesem ren mas segur, quò ven.

Quò tarda gaire : Monsur Lapin cort a ne'n pus poder. A los piaus empejats de suor, los uelhs exorbitats, las aurelhas en arrier. Cort coma per sa vita. Espinga de drecha, de mança, tot des'lenat.

 

Darrier, a la galaupa, Rainard. Visa drech Monsur Lapin. Sa mostacha frijola. Es tindat coma una pica.

Dins la forest, pagun bruch. Chascun ten son bufe. Chascun se taisa dins l'espera de la desbotjada.

Tau còp, Monsur Lapin sembla s'eschapar, tau còp, quo es Rainard que l'a presque 'massat.

 

Quo es au chamin que se juga la fin. Monsur Lapin bomba de l'oriera, fai una cambiroleta e s'espatla sus l'erba entre los arrodaus. Quo i es. Rainard l'a junh. Se quinta sus eu, la gula rasis son còu. « As enquerra ganhat. I tòrnem far, la setmana entrant ? »

Gilbert Borgés