Una plan trista informacion mandada per Marie Jeanne Verny.

Trista novèla qu'arribi pas de la creire... E pasmens, ven de o me confirmar l'amic J.P. Lacomba : mon amiga, nòstra amiga Fabienne Garnerin ven de nos quitar, tròp lèu... Aviá encara tantas causas de faire per nòstra lenga, per nòstra literatura… De sa tèsi magistrala sus Joan Ganhaire, n’avia tirat un libre que ven de sortir e que rescontra ja un grand succès. Deviá èsser presenta al rescontre Sauramps del 23 de març a Montpelhièr per un escambi amb Ganhaire (Cf. http://www.felco-creo.org/23-03-23-rencontre-occitane-sauramps-reso-joan-ganhaire-et-sa-critique/).Se’n fasián un plaser, un e l’autre. I serà pas que per la pensada, ailàs.

Agregada de letras, Fabienne aviá entreprés d’estudis d’occitan a l’Universitat Paul-Valéry un còp arribada a la retirada. Amb l'umilitat que la caracterizava, aviá començat per la primièra annada de licéncia en ensenhament a distància, per acabar per lo doctorat. 

Èra estada dels responsables del pargue natural de Millevaches (https://www.pnr-millevaches.fr/) e fòrça implicada dins l’IEO Lemosin.

Intelligenta, cultivada, curiosa d’aprene e prigondament modèsta, èra d’una granda luciditat de cap al monde, çò qu’empachava pas la benvolença de son agach. 

Nos vesiam cada estiu, a l’Estivada de Rodés, dins mon ostal del Cantal o dins lo sieu de Corresa. Aimàvem, l’una e l’autra, las caminadas a pè, la culhida de fruchas salvatjas, la mangiscla simpla en bòrd de riu, los rires partatjats e las longas convèrsas compliças…

M’aviá entrainada, per la Santa Estèla de setembre de 2021, a Mende, per dos jorns de fèsta felibrenca, ont nos èrem regaladas, entre agach distanciat de las occitanistas que sèm e plaser d'escambiar amb d'amics del Felibritge. 

Èra aquò tanben, Fabienne : un engatjament occitanista soscat, mas una dubertura prigonda a l'alteritat. Amb d'idèas umanistas plan claras, lo refús del racisme e de l’embarrament identitari, entre autres.

Veni de perdre qualqu'un qu'aurà marcada ma vida...