La 200 èma macarel ! Qun se seriá anar pensar qu’un jornal regional de la tenguda de Sud-Oest siasque d’accòrd un jorn de daissar escrire una cronica setmanièra en occitan ?Se dobtavan pas lo monde sudoestenc del flume de letras e emèls jornaliers qu’anava sègre l’iniciativa del Denís Gilabert. Emai se dobtavan pas tanpauc lo nombre de legeires qu’avian mal comprés lo titre ! Arribavan cada jorn a la redaccion, de carrioladas de letras de monde enganats sul titre « Rubrica en òc ». De tots que n’arribavan :
« Rebrica en òc » per los que pensavan qu’anavan rebricar e rebricar totjorn las memas causas e que valiá pas lo còp de far una cronica per aquò.
« Lubrica en òc » per los qu’esperavan, la lenga pendolhenta, qualqu’article pornografique ont lo cuol se vend mai leu que la consciença o ben qu’esperavan benlèu qualqua nhòrla pebrada o salada segon lo gost de cadun.
« Publica en òc » per las ventas e las crompas publicas de tots los afogats de brocantas o voide-solièrs del país.
« Relicas en òc » per los religiós iconofilas o los seca-beneitier impenitents amorós de vielhors sentificadas.
« Rugbica en òc” per los fisels del rugbi decebuts del Miègjorn Olimpique qu’esperavan trobar aquí los racontes epiques del dinmenc vesperal.
« Rustica en òc » per los fanatiques novels de la vita bucolica, neò-rurals e paisans del dinmenc de tot pial.
« Suplica en òc » per los nostalgiques de Brassens o de Seta, pareis que n’en demòra enguèra…
I ajèt quite : « Rosicas en òc » per de mangiscaires perduts, rosicaires de pes de tessons-vinagreta o de costilhas grasilhadas…I ajèt de tot !
Endonc, ne’n calguèt al Denís Gilabert de la paciença e de l’abnegacion per far dintrar dins lo cervel deus legeires que « Rubrica en òc » tocariá sa 200 èma edicion.
E ben paures dròlles, capitèt lo Denís ! Danièl Chavaròcha.