Adiu, brave monde!

Avant de passar a taula per lo revelhon, un pitit encas de Nadau per Patric.

Bon Nadau a tots !

°°

Dins lo monde associatiu, fasem plan suvent de las « auberjas espanhòlas ».

L’expression ven d’Espanha justament : Au segle dietz-set, los pelegrims de Sent Jaume, quand ‘ribavan en Espanha, apres ‘ver trascimat los Pireneus, minjavan talament mau que se portavan lor minjar dins l’auberjas… espanhòlas !

Daus-uns disen « Marende canadian », d’autres «repas partatjat » mas quo demòra lo pus suvent un « minja-freg »…

Aquí se pòt veire tots los comportaments de la societat. Normalament, de mai, fau portar sa sieta, son gobelet e los ustilhs de taula. 

I a los que porten ren : nimai per minjar, nimai de minjar… an totjorn obludat… mas son pas los darriers d’ocupar lo bòrd de la taula*… 

I a los que porten totjorn la mesma chausa : ‘na salada olha-crestian : lo famos « tabolet », emb mai o mins de semola. I a tanben la salada de boiradis de ris… e de salada justament, de sòbras de vianda (daus-uns còps) e d’erbas estranjas, coma dins las incontornablas tartras « saladas » que fan l’object daus parladis : « Oa ! qu’es-que as botat dedins ? quo es plan saboros, dija-me qu’i’ pense de ne’n botar dins la mia lo prupchen còp ! »… De la vetz, las tartras « saladas » e « sucradas » se boiren…- Dins ‘quela categoria, lo beure es simple : nonmàs de l’aiga, preque BEVEN PAS D’ALCÒL : son de mai en mai nombros e quo es per quò que comprene pas perque l’atge mejan de la populacion aumenta pas mai, de jamai beure nonmàs que de l’aiga ? Minjen pas gras nimai de pan tanpauc, quò fariá s’enautar lor tendeson.

I a los que porten un gasteu (nonmàs) dins ‘na ganga de plastic : enquera ‘queu còp, avián pas pensat a l’avança… an obludat lo beure tanben, mas an marcat lo còp, n’es-quò pas ?

I a los qu’an pas de gardaminjar nimai de congialator : porten un pàstis, dau pan gris emb de las granas dedins, tot quò ‘chaptat au magazin biò, ‘na « bona » botelha de vin « Sens sulfitas ajostats »

E i a los que boiden lor gardaminjar e lor congialator, justament : pàstis de singlar, de conilh, de lebre, de chabruelh o sabe-io quela bestia esclafoirada per un vesin chaçador en recompensa de chaçar sus lor domeni ; tartra a las pomas o las prunas de la propietat, e autras lechariás plan bonas.

Soventament, n’i a un que fai un grand topin d’una especialitat de sa mòda en far granda publicitat de la recepta, en esperar que quauqu’un(a), un jorn, benleu ne’n fará ‘na pariera ?

Quo es entau que a queu moment de la serenada, n’um assista a ‘na ronda a l’entorn de la taula : los prumiers citats se’n van « tastar » (De segur : nonmàs tastar, pas « minjar » !) lo minjar daus darriers citats : « Ma fe, quo es pas meschant, mas me’n fau pas tròp engolar, ai pas la ‘bituda… e pis… queu roge es pas meschant non pus…. E queu fromatge… qu’es de l’auvelha ? »

Los darriers fan un pitit torn aitot ilhs per sinar çò que i a dins los grands saladiers cuberts de plastic mòu e entrelusent : n’i tuquen pas tròp… los saladiers tornarán meitat plens…

De segur, brava gent : setz de viure los darriers jorns de l’auberja espanhòla : será tòst tuada per las alergias (de tot : gluten, cacaüetas, lach de vacha…), los vegans e autres vegetarians… çò que fai me damandar coma avem pogut far per venir tant vielhs ?

*Per l’ocupacion dau bòrd de la taula, avetz daus especialistas, dins los bufets/còctels ente quo es pas totjorn aisat de s’aprupchar de la taula !

 E, a tots los còps l’engorjament se produtz a l’entorn daus portadis daus darriers : degun beu de l’alcòl, degun minja gras, degun minja de pan… mas mesfia de te ne’n gardar per la fin !