Patric nos a preparat quauques nhòrlas que publicarem pauc per pauc, a flor e a mesura.

Apres la sopa...

Lu pitit vaslet dau pair Chanisson se planhá que los repas èran tròp eslunhats... Eu n'èra nonmas valhent a tabla. Un jorn, per lo 'trapar, Chanisson li disset, après lu marende :

-    « Ne barra pas ton coteu, tant que nos som a tabla, nos vam sopar ! »

-    « Vole ben, si qu'es de vòstra complesença, » disset lu vaslet e eu faguet honor au repas coma si eu viá pas minjat de uech jorns.

-    « E ben, faguet lu mestre, aura que nos am marendat e sopat, nos vam 'nar au trabalh. »

Lu pitit essujet sas bochas, barret son coteu e responguet :

-    « Quò n'es pas entau que ne'm fai chas nos... »

-    « A ! e coma vautres fatz, endonc ? »

-    « N'ai pas mestier de vos zo dire, vos zo sabetz tanben coma me : apres la sopa, ne'm vai au liech !!! »