Texte de Joan-Lois Oraziò mandat per Micheu Chapduelh, dins l'encastre de "Telatrabalh 5" de l'UTL de Perigüers.

°°

CONVERSA AMB CORONAVIRUS

Qui ses tu maudit virus

Per als òmes t’atacar

Veses pas que sèm perduts

Trantalha nòstra societat.

Òmes fièrs vos vau pas plànher

Aicí, tombat del cèl, pel plaser

Sèi pas vengut podetz vos mainar

Non, per la natura sèi missionat.

A causa de tu, medecins, infirmièrs

Ajuda sonhants mai brancardièrs,

Tots completament arreduts

Per salvar, s’afanan, caputs.

Que voletz que quò me faga

Conilhs, anhèls, ausèls e vacas

Avetz pas jamai paur de tuar

E mai la salvatgina de minjar.

Tots los comerçis afalenats

Pòdon pus ara fonccionar

Los transpòrts son arrestats

Lo caumatge va aumentar

Anatz tròp dins l’inconegut

Setz a viure tròp d’inegalitats

Benlèu lo moment es vengut

De cambiar vòstra societat

Mas, aquela malautia marrida

Enquera, lo mond paure tòca.

De gents en réanimacion

Se desalenan e morisson.

E vos quant, amb vòstres poisons

Sens jamai vos pausar de questions

Insectes e plantas avetz eliminats ,

E, sens vergonha, la plaça occupat ?

Amb la pensada e la sciencia

E mai, amb fòrça consciencia

Podèm la natura senhorizar

Sens per aitant la martirizar

A digun aparten aqueste mond

La terra, de Univers, es un don

Podetz pus degalhar la planèta

E, deu i aver sa plaça, tota vita

Passi pas pena, zo sabi

Contra nòstres ennemis

Pro d’armas avèm

De segur te tuarem.

Vòstras activitats

Recaufan lo climat

Sens de vòstra part

Granda reactivitat

Probable vos caldrà

Un jorn, la terra quitar.

Cossí amb lo virus ai pogut parlar

Probable setz bien a vos demandar ?

Paure confinhat, dins la pèl

D’un òme escapat del raumèl,

Simplament volguèri me botar

E conversa amb virus imaginar

Mai, aital, nòstra lenga far parlar.