Suite de "Tuar lo pòrc", un texte sur les souvenirs de Bernard Bourgés, traduit en occitan par Maryse Lasjuilliarias de l'atelier de La Chapelle Gonaguet.

Ma sòr es demorada dins la cosina per preparar los prumiers gròs bocins que deven cueire un brave moment.
Julià 'rieba emb sas quatre finas 'gulhas de brochar las chauças e ma mair la junh per començar de lavar la budalha, emb precaucion. Que los budeus, los fau nimai espetar nimai traucar ! Io, boide l'aiga dedins, puei son desvirats entre doas 'gulhas de brochar en tirar tot suau, son desgraissats e aprep, deve bufar dedins per verificar que sián pas espetats o traucats. Fin finala, son copats a la bona lonjor. Ma mair ditz a mon pair que endueinan, faudrá pus donar tant d'òrdi pas molinat, que, daus uns còps, los gruns entiers pòden traucar los budeus que sierven per far las gògas.
Las polas ne'n laissan penas mijas que quauques còps demòra un pauc de bigaroelh dins l'estomac. Se'n foten plan de trapar de l'aiga chauda sus la cresta, per elas tanben quò es la festa. Los chens sinòtan de pertot, ren se perd, quitament lo mai sale.
Lo Gabí m'a balhat la petairòla, quò es io que deve la boidar, la netiar e l'uflar sens la far petar en bufar dedins. Fau que degun m'ajude. Segur que l'i 'riebe pas dau prumier còp, nimai dau segond e lo monde risen de me veire far ; quò es subretot que l'embot sent a la pissa e i a mestier de bien l'embocar si un vòu que quò ufle. Quò es a rigolar! Quò fai gorgetar mas aquò, quò es la baptejada.

Se vai cosinar e se vai sarrar

Dau temps que ma mair e ma sòr presparavan lo disnar emb un brave bocin de fetge negre e de fetge blanc adobats emb d-una sauça de vin plan assaborada, cuecha a pitits sauts , lo Gabí aviá copat la testa dau « Mini »e l'aviá netiada en dòstar las dents e los uelhs. Sus los volers de ma mair, talhava una jauta per los bodins, una autra per la hure, per las endolhas e per lo fromatge de gorret ; las aurelhas eran per las gògas per que sián plan « ferradas », lo nas per la hure e las cervelas eran viradas de costat en guisa de leschotariá avant que de sopar. ( de segre)