- E ont èras dissabte que t’avèm pas vist sul mercat ?

- Avetz pr’aquò begut lo cafe sens ieu ?

- De segur ! mas diga-me, i aviá pas res de cassar ?

- Non, èri a Perigüers per la jornada de la dictada occitana.

- À ! Tu e ton occitan … !

- À ! tu e ton patès … !

- Cresi qu’anem tornat començar a nos carpinhar…

- Non : parles patès, vòles parlat patès e nonmas patès e rai se aprèp tu, i a pus degun per parlar nòstra lenga.

- As rason…se cal pas carpinhar mas oblidas pas de tornar botar d’òli sul fuòc ! E ton occitan se parlarà encara aprèp tu ?

- Segur !

- E me pòdes dire perque ?

- Òc, que la lenga es botada en escrich, dins una grafia normalizada que cadun pòt legir !

- Legir, legir emb una escritura que vòl dire res….Non, non dises pas « res » ; sabi que i a una clau, mas aquesta clau, a mon atge, la vòli pas aprene e se ai enveja de l’escruire mon patès , l’escrivi coma l’entendi !

- E òc de segur l’escrives ton patés coma en francès, emb los sons francès que as aprés a l’escòla ont èra interdit de parlar la lenga de ta maire, de ton paire ….

- E quò’s per me dire d’asinadas coma aquò que s’es anat passar la jornada a Perigüers ?

- D’asinadas ? n’ai aprés d’autras ! Sabi, per exemple, que dins mon renvers, i a un òme que parla perfièchament lo patès, que pòt contar en patès tota l’istòria de son vilatge e de la vilòta qu’es de l’autre costat de l’aiga e que vòl pas participar als enregistraments de la collecta de memòrias de doman  !

- E lo coneissi aquel piòt ?

- Quò’s un òme que pensa que son saber es a el, e vòl pas que los autres n’aprofitan : tant de coneissenças que se van perdre de la fauta d’un caput …! Veses aquò es una vertadièra asinada per pas dire mai !

- Se compreni plan, lo piòt quò’s ieu ! Mas mon paure dròlle que vòles que mas istòrias fagan per ajudar « la lenga nòstra », coma dises, a estre parlada ?

- Per te dire la vertat , ieu soi pas pro assabentat per respondre coma cal a ta question mas ne’n coneissi que te’n parlarián d’un tal biais que passat un desenat de minutas n’entendrián mas tu !

- Benlèu…ne’n soi pas pas segur ! E de tot biais que vòles que mon parlar, mon parlar de païsan – de pacan coma dises- mon patès, venga far dins l’occitan ? Mon patès es del patès e pas de l’occitan nom de nom de … !

- O…. senti que lo topin bolhis ; ai las aurelhas que calfan !Ton patès quò’s de l’occitan e se s’es pas d’acòrdi me’n foti ! Escota cap d’ase, parla me de ton paire quand desmagencava la vinha ! ieu enregistri e dins un quizenat de jorns, s’es lo convidat de « Meitat-chen, meitat-pòrc » e aprèp, quò serà la tele e puèi lo libre a far emb las fotòs de chas tu e los texts en occitan normalizat… la glòria mon amic, la glòria …

- Me parles pas de glòria si que non te parli pus !

- Mas mon amic, parlavi…. de la glòria de l’occitan !

Sèrgi Lespinasse