Veiqui un texte de Nadau Rebeiròl dau talhier de lenga de Moissídan, mandat per son animator Joan-Claudi Dugros.

°°

Quo era, autres còps ente los parents a la ferma, trabalhaven jusc’a la nuech e los mainatges devián esser coijats avant que tots sián rentrats.

E queste ser coma a l’abituda, las tres filhas aneren se coijar, totas dins la mesma chambra car n’i aviá que doas peças, la granda cosina ente coijaven los parents e la memé, e dins l’autra las tres filhas dins dos liechs còsta a còsta.

Una de las filhas rentra dins lo liech e ne’n tòrna surtir tota afolida e a s’esjaulhar, i a quauqu’un dins lo liech, ai sentit una chamba chauda !

La memé estant aicí, tot bien reflechit, trapa lo piquet que aviá estat botat dins la chaminèia per fin d’esser brutlat, lo trapa e sens saber-far, en veire un monticolet dejós la cuberta, balha una granda escodiada, e suspresa, paguna reaccion, descruba e que vai veire, la sopiera de sopa que la mamà aviá botat per demorar chauda en esperar que tots sián rentrats.

Sigueren rassegurats, mas pas la sopiera ni la sopa.

Nadau Rebeiròl.